Peyvənd ümumiyyətlə şitillərin hərəkətsiz dövründə, əsasən yaz və qışda aparılır, lakin yaz ən yaxşı mövsümdür. Yaz peyvəndindən sonra temperatur tədricən yüksəlir ki, bu da sağalma üçün əlverişlidir və peyvənddən sonra cücərib böyüyə bilir.
1. Yazda peyvəndləmə: Bahar istiqaməti ümumiyyətlə martın 20-dən aprelin 10-dək ən yaxşısıdır. Bu zaman anaç və şirə axmağa başlayıb, hüceyrə bölünməsi aktivdir, interfeys tez sağalır, peyvəndin sağ qalma dərəcəsi yüksəkdir. Gec cücərən ağac növləri, məsələn: xurma ilə aşılanan qara xurma, peyvənd edilmiş qoz və s. gec olmalıdır və aprelin 20-dən sonra daha yaxşı olar, yəni Lixia üçün Taxıl Yağışının ətrafında ən uyğundur.
2. Yayda peyvənd: Həmişəyaşıl ağacların peyvəndi yayda daha münasibdir, məsələn: zümrüd sərv, qızıl sərv və s., iyun ayında sağ qalma nisbəti daha yüksəkdir.
3. Qışda peyvəndləmə: Qışda həm anaç, həm də cücərmə hərəkətsiz vəziyyətdə olur və hüceyrə toxumasının metabolik fəaliyyəti çox zəifdir. Peyvənddən sonra sağ qalmağın açarı saxta bitkinin keyfiyyətindədir. Kök kökü və filiz çox su itirə bilməz. Qışda peyvənd qışda boşluq zamanı qapalı şəraitdə aparılır; peyvənddən sonra süni əkin üçün zirzəmiyə, yazda isə tarla əkininə köçürülür. Transplantasiya zamanı interfeys hələ sağalmadığı üçün interfeysə toxunulur və sağ qalma təsirlənir. Peyvənd edilmiş yatmış tinglər də əvvəlcədən sağalmaq və cücərmək üçün istixanada saxlanıla bilər. Qışda peyvəndin üstünlüyü ondan ibarətdir ki, onu ağacların durma dövründə, böyümənin mövsümündən asılı olmayaraq, həm də sakit, həm də qış boyu aparmaq olar. İstehsal üçün qış boşluğunu tam istifadə edə və istehsalın səmərəliliyini artıra bilər.
Göndərmə vaxtı: 31 may 2024-cü il